Obsługiwane przez usługę Blogger.

1974 Dodge Monaco Bluesmobil - Blues Brothers

W tym wpisie zaprezentuje Wam model Dodge Monaco zwany Bluesmobilem, którym poruszali się główni bohaterowie popularnej komedii muzycznej Blues Brothers z 1980 roku. Miniatura ta została zakupiona w zaprzyjaźnionym sklepie models4u z Rybnika, który odwiedziłem wraz z kolegami Damianem z rajdowakolekcja.pl oraz Piotrkiem z minirajdy.minirally.
Bluesmobil to Dodge Monaco III generacji z 1974 roku o numerach rejestracyjnych BDR 529. Numer tablic rejestracyjnych to nawiązanie do klubu motocyklowego Black Diamonds Riders z Toronto, który miał swoją siedzibę pod numerem 529 na ulicy Jarvis. Jeden z dwóch głównych bohaterów filmu - Elwood Blues miał zakupić ten wóz z demobilu policyjnego. Widoczne na samochodzie pozostałości po oznaczeniach wskazują, że wcześniej służył on w Mount Prospect Police Department w stanie Illinois. Sam bohater filmu przyznaje, że do zakupu tego pojazdu przekonała go nie tylko niska cena, ale mocny silnik i policyjna specyfikacja modelu. Silnik o którym mowa to 440 Magnum o pojemności 7206 ccm i mocy 220 KM.
Kadr z filmu Bleus Brothers.
Bohaterowie filmu z powodzeniem uciekali tym wozem przed Policją Stanową Illinois, Policją z Chicago, a także przed neonazistami, byłą narzeczoną oraz muzyków country.
Co ciekawe w filmie Bluesmobil zagrało aż 13 samochodów. Wszystkie zostały odkupione od California Highway Patrol i upodobnione do tych, które wykorzystywane były przez Mount Prospect Police Department. Ponadto zakupiono także 60 innych radiowozów, które wykorzystywano w scenach pościgów. Ekipa filmowa na potrzeby tych scen utrzymywała nawet całodobowy warsztat blacharski, aby na bieżąco dokonywać napraw.
Prezentowany model został wyprodukowany przez firmę Greenlight, która znana jest z wydawania miniatur pojazdów znanych z produkcji filmowych. Na moim blogu prezentowałem dość sporo modeli tego producenta m.in. Forda Gran Torino z Starsky&Hutch, Dodga Chargera z Szybkich i Wściekłych, czy Forda Falcon z Mad Maxa. Omawiany model wykonany jest dość nierówno. Z jednej strony mamy nieźle odwzorowany grill, ładne felgi, a samo pobrudzenie modelu przekonuje mnie, choć jestem zwolennikiem modeli w stanie prosto z fabryki. Niewątpliwie dużą zaletą są same nadruki, które świetnie oddają klimat filmowego wozu. Niestety nie mam pojęcia, czym kierował się projektant modelu, gdy wpadł na pomysł, by klosze przednich reflektorów pomalować białą farbą. Nie tylko psuje to odbiór modelu, ale po prostu dziwnie wygląda. Kolejnym elementem o którym należy wspomnieć to charakterystyczny, gigantyczny megafon na dachu. Uważam, że element ten mógł zostać lepiej odwzorowany. Szczególnie razi toporna podstawa megafonu. Niestety w modelu zabrakło szperacza, który posiadał filmowy pierwowzór. Jest to o tyle dziwne, że Greenlight wydał też model Bluesmobila w odmianie bez megafonu, który ów szperacz posiada... Mimo wskazanych uproszczeń model ogromnie mnie cieszy. Nie ukrywam, że ogromny wpływ ma na to zwykły sentyment bowiem Blues Brothers to jeden z filmów mojego dzieciństwa i do dzisiaj lubię do niego wracać. Ponadto, gdybym miał stworzyć listę 10 najbardziej ikonicznych samochodów z wielkiego ekranu to nie mogłoby tam zabraknąć charakterystycznego Bluesmobila. Do dziś powstaje wiele replik kultowego Bluesmobila - mniej lub bardziej udanych. Nie każda bazuje na modelu Monaco. Przykładowo taką oto replikę spotkałem w Katowicach kilka lat temu:
Jest to Ford Fairlane II generacji. Mnogość replik Bluesmobila i jego rozpoznawalność potwierdza tylko kultowy status tego pojazdu w kulturze masowej. 

Brak komentarzy