Opel Collection, to jedna z moich ulubionych serii gazetowych bowiem oferuje ciekawe i całkiem dobre jakościowo modele za nieduże pieniądze. Na blogu zaprezentowałem już dwa modele z tej serii: Corsa B oraz Diplomat A. Dziś przyszedł czas na Kadetta E w wersji trzydrzwiowego kombi.
Kadett E trafił do produkcji w 1984 roku. W porównaniu do poprzednika nowy model charakteryzował się bardziej opływowym kształtem i aerodynamicznymi detalami nadwozia. Kadett E produkowany był w licznych wersjach nadwoziowych:
- 3 i 5-drzwiowy hatchback,
- 4-drzwiowy sedan,
- 3 i 5-drzwiowe kombi,
- 2-drzwiowy kabriolet (zaprojektowany przez Bertone).
Jako ciekawostkę warto dodać, że na tym modelu bazowała także furgonetka Opel Kadett Combo produkowana w latach 1986-1993. Pod maskę samochodu trafiły liczne jednostki napędowe:
- benzynowe o pojemności od 1,2 L do 2,0L i mocy od 55 KM do 150 KM,
- wysokoprężne o pojemności od 1,5 L do 1,7 L i mocy od 55 KM do 82 KM.
Samochód został pozytywnie przyjęty przez klientów, jak i dziennikarzy motoryzacyjnych uzyskując tytuł Europejskiego Samochodu Roku 1985.
W lutym 1989 roku Kadett przeszedł lifting, w wyniku którego m.in. została zmniejszona kratka wlotu powietrza. W 1991 roku produkcja Kadetta, z wyjątkiem wersji kabriolet, została zakończona, a jego następcą został model Astra F. W 1993 roku została zakończono wytwarzanie Kadetta kabriolet na rzecz analogicznej wersji Astry. Łącznie przez niemal 9 lat wyprodukowano 3 779 289 egzemplarzy wszystkich wersji Opla Kadett E.
Model ukazał się 105 numerze wydawanej w Niemczech przez Eaglemoss serii "Opel Collection". Producentem modelu jest firma IXO. Miniatura jest bogata w detale i prezentuje się bardzo dobrze. Uwagę zwraca wiernie odwzorowany pas przedni z bardzo ładnie wykonanymi kloszami reflektorów i kierunkowskazów. Niewątpliwą zaletą modeliku są zaznaczone uszczelki wszystkich szyb i wkłady lusterek. Zadbano także o charakterystyczne dla wersji kombi przetłoczenia na dachu i relingi dachowe. Tylną część modelu zdobią ładnie wykonane klosze tylnych lamp z wyraźnie zaznaczonymi kierunkowskazami i światłem cofania. Na osobną pochwałę zasługuje wykonanie wnętrza. Jasny kolor tapicerki ożywia modelik, a nadruki imitujące zegary i konsolę środkową dodają realizmu.
Modelik ten wyjątkowo bardzo mi się podoba i nie mam potrzeby wyszukiwać na siłę jakichkolwiek minusów. Jedyne do czego mogę się przyczepić, to niewielka skaza lakieru na przedniej masce.
Niewątpliwie jest to jeden z najlepszych „gazetowych” modeli w mojej kolekcji, a jego obecność ogromnie mnie cieszy. 
