Jak wspominałem już wielokrotnie przy okazji poprzednich wpisów (m.in o
strażackim Gazie 69, czy
milicyjnej Wołdze) ostatnimi czasy rynek zalała fala modeli wydawanych w rosyjskich seriach gazetowych
"Avtomobil na Służbie" oraz
"Avtolegendy CCCP". Modele, które możemy znaleźć w przeróżnych sklepach (np. w sieci reklamującej się jako "Nie dla idiotów") kosztują grosze jednak pochodzą one z początkowych numerów obu wymienionych serii, kiedy zauważalne były poważne problemy z ich jakością. Tym samym łatwiej możemy znaleźć wybrakowany lub uszkodzony fabrycznie model niż taki w nienagannym stanie. Pośród tych modeli możemy znaleźć dwa służbowe mikrobusy RAF Latvija. Co ciekawe w trakcie moich poszukiwań nie udało mi się znaleźć służbowych RAFów i dopiero dzięki
koledze Pawłowi oraz
moim rodzicom do kolekcji trafiły odpowiednio RAF 22034 i milicyjny RAF 2203.
RAF 2203 zastąpił model 977. Przedprodukcyjne egzemplarze wyjechały już z fabryki w 1971 roku, a pierwszy seryjny egzemplarz wyjechał z fabryki w grudniu 1975 roku. Produkcja masowa RAF 2203 rozpoczęła się
w 1976 roku. Nowy model, który był wyraźnie szerszy i nieco dłuższy, ale niższy, posiadał zgodne z ówczesnymi trendami stylizacyjnymi kanciaste nadwozie z charakterystyczną, mocno pochyloną przednią szybą. Samochód napędzał silnik o pojemności 2,4 L i mocy 95 KM znany z Wołgi M24, który zapewniał
prędkość maksymalną w granicach 120 km/h. W bazowej wersji mikrobus mógł zabrać 11 osób + kierowca. Samochód stał się także bazą, na której montowano specjalistyczne zabudowy m.in z myślą o służbach ratowniczych.
Choć model podpisany jest jako
Raf 22033, to jest to po prostu standardowy mikrobus w malowaniu
Państwowej Inspekcji Ruchu Drogowego (GAI), czyli odpowiednika naszej drogówki. RAF 22033 był specjalistycznym samochodem
wyposażonym w urządzenia do fotografii stereoskopowej, które wysuwano na zewnątrz przez specjalny otwór w dachu samochodu. Prototypowe samochody w tej wersji testowano na ulicach Moskwy w latach 1973 - 1974.
RAF 22034 to strażacka odmiana przeznaczona jako
stanowisko dowodzenia akcją gaśniczą. Samochód przewoził
4 strażaków (+ kierowca)
wraz z pełnym wyposażeniem znajdującym się w tylnej części samochodu. Ponadto
wnętrze mieściło stoliczek oraz dodatkowe środki łączności. Po zbudowaniu kilku prototypów w latach 1974 - 1975
zrezygnowano z projektu ze względu na jego nieopłacalność.
Na koniec modele z ANS, które kupiłem "po taniości" jak określił to ktoś na motoshowminiatura.
